SlideShow

2

Pazartesi Sendromu


Bu pazartesi sendromu psikolojik heralde.. İş yok okul yok yinede pazartesi sendromu var.
Hayatımda ki bu süreksiz gidişata bir dur demem gerekiyor. Pazartesilerin icabına cumartesiden bakmam lazım belkide.. Rahatlamış bir cumartesi gecesi hoş bir pazarı ve ardından sendromsuz bir pazartesiyi getirebilir belki .. .

-İnsan hatalarını bir başka insanın doğrularında görür.. -
İnsan beyninin o boş şartlanmışlığı bu salak önermenin bile doğruluğunu sarsıyor..

Canımızın istediğini yapmalıyız, mantığıyla mı yaşamalıyız acaba ?

Bugün uyuşturucu istedi canım bi altınvuruş yapayım...
Bugün hız tutkum bastırdı şu otobanda bi 350 basıp geleyim..
Bugün libidom yüksek bir grup sex yapayım...

Kim bilir kaçıncı beyin sikilmişlikleri yaşıyoruz... İnsan ömrü ortalama 60 sene ama bence bu ömür beynin ömrü.. Çok bile sabrediyor bu kokuşmuş hayata.

Kendimden bir bok olmayacağını anladığım zamanla insanlardan bir bok olmayacağını anladığım zaman dilimi aynıydı.
Tecrübelerle kaşarlanmak yerine ismi anılmayan bir saf olmayı yeğlerdim..

Bişeyi yapmış olmak için yapmayı sevmemek lazım bazen.. Uçlarda tutkularla yaşamalı..

Yüzdün mü km'lerce boğulurcasına yüzmeli, sigaraya sarıldın mı ciğerlerini kanatırcasına ağzından düşürmeden..
Sevdin mi acıya acıta..
Hiçbir mutlu hayat yoktur..
Siz insanlara sadece mutluluk verirseniz (ki veremezsiniz) yinede ne kadar çok verirseniz o kadar tersini alırsınız..

Yeni atasözü :
Yılanla seviş , kimseyi koynunda besleme ...

Bildiniz. . . Benden ata olmaz , en azından şimdilik ...

Herşeyi iyi bilmek hiçbirşeye yetmiyor aslında. Çünkü bilgi ve tecrübe arzularınızı yada tutkularınızı dizginleyemiyor..

İnsanın ne arzuladığını kontrol edememesi garip bir olgu... 1 dakika sonra ne arzulayacağımı bilmiyorum.
Ama şuan tam tamına şuan sağlam bir kavganın ortasında kendimi bulasım var ..

Açılan kaşımdan akan kanın sıcaklığı bütün beni ısıtsın istiyorum. Sağ yumruğumun buluştuğu o yuvarlak hatlı surat dünyaya vurmuşum gibi hissettirsin beni...
Karnıma yediğim yumruk nefesimi kesmeli, Marsa gidip nefessiz kalmış gibi hissetmeliyim.. Ve Dünya'ya geri döndüğümde aldığım o ilk oksijenin hepsini sağ koluma oradanda yumruğuma aktarıp nakavt vuruşunu yapmalıyım...

Ve alın kanıyla kazanmanın o zevkli gülüşü suratımda belirmeli...

Hayatın rekabet olmadığını söyleyebilen bir insan tanımadım henüz.
Ne olursa olsun en kötü kendinizle yarışıyorsunuzdur...

Fuck the life , adopt the son of bitches...