Kücük Dünya

Aklima gecen seneden bir ani geldi . Durumun icindeyken yok artik demistim ama hala yok artik tribinden kurtulmus degilim . Gecen sene arkadaslarla beraber bir ryanair klasigi yaptik ve stockholme uctuk . Ryanair yolculuklari pek cebellesmeli olsa da guzel bir maceraydi diyebilirim . Neyse ilk geceyi havaalaninda gecirmemiz gerekiyordu. Tesaduf o gece sandalyelerin ustunde kivrilirken iki turkle tanistik . Ece ve umut sanirim umuttu adi unuttum. Birisi fransa da digeri ise rusya da erasmus ogrencisi . Gezmek icin stockholme gelmisler donus ucagi icin bekliyorlar. Hos bir sohbet ile zamanimiz daha hizli gecti ve daha sonrasinda ayrilik vakti geldi . Stockholm oyle cok tatmin etmedi beni ; o konuya ileride donerim . Neyse aradan aylar gecti ; bu sefer kendimizi attik italyaya . Once milan , sonrasinda como golu , bellagio ve firenze ( floransa) . İtalyanin o guzel havasi ve aksamin los aydinligi floransa sokaklarina dagilmis ; insanlarin hasariliginda bir memleket havasi .. Eller de dondurmalar , güller envai cesit abur cuburlar . Ve tabi bizim ellerde vazgecilmez turistik oge fotograf makinasi .koprunun sonunda bir hayrat var ; hayrat ne arar lan italya da :) neyse yumulduk suya . Aradan iki dakika gecmeden bir erkek sesi adimi sesleniyorum ; sasiriyorum cunku bizim grup 5 bayan bir de ben . Bir bakiyorum ki bizim umut . Oha lan diyoruz . Stockholm havaalaninda 1 saat tanismisligimiz olan adamla italyada ayak ustu 10 dakika sohbet ediyoruz . Ve kader kimbilir kac yillik kusursuz bir plan yapti bu 10 dakika icin . Belki de sadece tesaduftur ; yersen . Simdi trendeyim ; validem geliyor . 13 ay sonra ilk defa gorecegim kendisini .
Simdilik bana eyvallh