Ruhum alkolik olabilir ama bedenim asla. Kulaga Garip bi yanilsama gibi gelse de ruhumuzun ihtiyaclari bedenimizin ihtiyaclarindan daha fazladir.
Yaklasik bir bucuk yildir yapmak istedigim seyi arkadaslarin tembelligi sagolsun bugün yapabildim hatta suan yapiyorum. Kimseyi suclamiyorum suc kesinlikle benim baskalarina bagimliligim; ne kadar alt seviyede de olsa sonucta mevcut. Kendine kizmakta bir marifet; neyse...
Sans veya kader bugüneymis ya; Kingswood adli muhtesem gruba denk geldim. Barda solo sekilde götümü yerlestirmisken ücüncü pale ale esliginde uzun süre sonra ruhumu besliyorum. Ne kadar uzun olmus ruhumu beslemeyeli; hedonizmin doruklarinda yasarken üvey evlat muamelesi görmüs sesini cikarmadan; zaten avaz avaz bagiracagi ses telleri de yok. Oysa cigliklariyla en cok canimi yakan oydu. Gelecegini görebilmek baska icinde yasayabilmek bambaska. Eger düzgün bir cocuk olursaniz 3 zaman dilimini de ayni anda yasayabilirsiniz. Saygilar
Ps:Bu yaziyi Bremen sehrinin Litfass adli barinda tek basima Kingswood konserini dinlerken kaleme aldim.
Ve buyrun size secme bir sarki..
Klibini izlemenizi öneririm.
How many times I count the minutes?
Endless digits push the limits
On everything that's lost between you and I
And after all is said and done, don't take a seat, it has begun
The little glimmer tells me something is astray
Tells me something hasn't changed
'Cause every night I go to bed
I think of you instead of closing my eyes and sleeping
And it's your lips I want to taste, they're such a shame to waste it
Why don't you embrace your creep?
How many lessons have I learnt?
How many secrets stay unturned?
Another feeling tells me something's gonna change
The after instance of sudden difference
Propels the systems of my resistance
While you insist on you and I
Every night I go to bed
I think of you instead of closing my eyes and sleeping
And it's your lips I want to taste, it's such a shame to waste it
Why don't you embrace your creep?
