İnkar...

Bugün hayatın iki yüzlülüğünü anlatmak istedi canım ...
Yataktan yeni kalktım..
Hayatın bir yüzü bana güneş açarken bir yüzü sırtını dönmüştü...
Neyse aslında ben insanlardan bahsedeceğim..
Hani şu tek kötü birşeyde bütün iyi şeyleri silen insanlardan..

Herhangi biryerde bişeyler paylaşırsınız ve bir gün herşey bitince anında silerler.. Oysa ne kadar acizler değil mi ..

Tek bir kötü şeyde herşey tersine döner mesela. Papatya fikrini değiştirir ve daha nice şeyler.

Ben insanların karaktersizliklerine hayran kalmaya başladım. He yeri geliyor bende karaktersizleşiyorum.
Ama insanın dobrası güzeldir, sırtından bıçaklayanı değil . Kim bilir kaç saçma kişiye güveniyoruz...

Bugün başlarda çok canım sıkılmamıştı bu olaya ama az önce sıkıldı. Kendime çok kızdım.
İlk defa bu kadar kızdım sanırım. Çünkü benimle onun arasında geçen hoş bi konuşmayı silmiş olması herşeyi açıklar oldu.
Neyse o kendine konuşacak yeni bir insan bulur zaten . O yüzden onun için üzülmüyorum. Kendinide bulur birgün.

Bugün anladım ki , insanlara bir yudum su bile vermeyeceksin seni tükrüklerinde boğarlar...
Ve kadınlar için olan mutlak gerçeği tabi ki Nietzsche söylemiş ...

Kadınların yanına mı gidiyorsun? Kamçıyı unutma.

Nietzsche