Bir Avuçtuk...

Bir yanım arabeskti hep,
Ayrılığın arabeskini severim ben...
Sevdanın kibirlisini...
Kırmızısına kanımın karışmadığı gülü neyleyim ...
Bir yanım umursamazdı hep,
Kalışların o umursamaz görüntüsünü severim ben...
Siyah beyaz bir mahalle kavesinden çıkmayım,
Üstüme birincinin dumanı sinmiş,
Buram buram hasret kokuyorum...
Eski ahşap radyolarda,
İbrahimi hülyayı dinlerdik,
Ve gözlerimizde,
Meşhur türk filmleri...
Ağır çekimde birbirimize koşmak nasip olmadı hiçbirimize,
Biz hep ağır çekimde ters taraflara koştuk...
Tek marka gazoz vardı ,
Tek bakkalımız...
Ve tek kadın vardı benim için...
Şimdi gazozlar çeşit çeşit,
Bakkala abi sıfatı yakışmıyor,
Sana aşk sıfatı...
Kirli suratımın altında ki tebessüm,
O gazozu kazanmış olmanın vazgeçilmez tadı,
Şimdi hiçbiri yok,
Suratım temiz,
Ve tebessümde kirlerle birlikte gitmiş...
Karanlıkta içtiğimiz cigaralar gelir aklıma,
Kor uçlu cigaralarımız,
Gözlerinde parlar ,
Anlarım ki mutlusun...
Şimdi cigaralar bile parlamıyor gözlerinde...
Senli karanlıklarda yok üstelik..
İbrahim abinin şiirlerini dinlerdik,
Sanki ilk öğrendiğimiz kelimelerimizmiş gibi...
Sanki bütün sevdalar o şiirlerden ibaretti...
Bir avuçtuk o zamanlar,
Bir avuç sevdaydı bizim ki ,
Ve bir avuç mutluluk....


Şiirin ilham kaynağı aşağıdaki şiir olmuştur...