Kapadığında kapaklarını göz bebeklerinin ,
Yeni dünyalar yaratır kalbin ...
Pembe pamuklardan bir dünya..
Ellerin tutsa kalbimden,
Ruhum tatsa ruhunu..
Sen yokken ,
Bütün sevgimi adını koyduğum çiçeğe bağışlasam..
Mikroda ısıtırken eldivenlerimi,
Üşümüş ellerimide ellerinde ısıtsam ,
Ve sonra hayaller kursam zaman kavramını hiçe sayıp ...
Sevsem seni ,
Bilsem mutluluğumuzu,
Tanrıyı bildiğim gibi..
Birlikte güleceğimiz sakarlıklar yapsan ,
Ve herseferinde yerine koysak kırılmışları ...
Denesek ,
Sussak,
Bakışsak..
Ve sonra uyusak sadece..
Masallar yaratsak bize ait..
