SlideShow

0

Icimizde ki ses

O retro müzik setinin siyah beyaz olan II dügmesine basinca hersey duracak gibi geliyor insana. Hava da ucan o balerin gökyüzünde sonsuza kadar süzülecek; harp alaninda en cesur savascilarin saha kalkmis kiliclari sonsuz bosluga sürüklenecek ve kan yolunu kaybedecek. Herseyi susturuyor da insan icinde ki sesi susturamiyor. Ustura misali kesiyor sah damarlarini he durduramiyor icinden akan melodiyi. Neyi sevip neyi sevmedigimiz hic önem arz etmiyor; bütün dis etkenlerden kurtulup tek ic etkene kulak vermek gerekiyor bazen.

Icimde bir ses ,
her gece yatmadan bastirdigim,
her kadinin orgazmi cigliklarinda karistirdigim;
icimde bir ses,
kücük bir bebek olan Tanrinin anlamsiz heceleri ,
Azrailin oragiyla yirttigi geceleri;
icimde bir ses, git;
özgür olmak ölüme kosmaktir.

Ve ben son iki gündür karsi koyamiyorum icimde ki sese. Herseyi birakip risk budur diyip cebimde cok cüzi bi miktarla dünya turuna cikayim diyorum.
Götüm yemiyor ve sonra ben yine ben olmaktan cikiyorum; bir ruh haliyle yüzeysel zevklerle günleri geciriyorum ve sonra yeniden. Sonsuz mutsuz bir döngü.
Gidemiyorum ah bi siktir git desen !

0

Tramdan mizikacilar sehri

Ah bu tramlar ve kulaktan cikmayan kulakliklar. Fonda yine Mazhar abi ve ben yine tam ortasindayim yagmurun. E sizin de anlayacaginiz gibi bu oyun hep ayni. Bugün ruhsal olarak daha iyiyim biraz daha pozitif. Bunun sebebini keske bilebilsem; o zaman da hayat cok tekdüze olurdu herhalde. Ironiklik icime o kadar islemis ki; genel de mutlu olmayan ben cok kücük uc noktalardan mutluluk orgazmi geciriyorum. Hani bir at degilde gergedan üstünde dört nala kossam mutlu olacagim; öyle bi mallik hakim beynime. Mallik dedim de keske gercekten bi mal olabilseydim. Özledigim seylerden biri hic bilmedigim birseyi özleyebilmek. Kadinlari özlüyorum sonra geciyor; konusuyorlar ya o uzaktan görüp anlamlar yüklediginiz kadinlar. Buz daginin tek tarafi varmis derken o kirilma sesi geliyor fondan. Sonra ben yine susuyorum; dilim varmiyor hem de öyle bir varmiyor ki mecaz anlamini yitiriyor.

0

Bosluklar

Son dönemlerde kendim icin alkol almaktan baska bisey yapmadigimi varsayarsak biseyler yazmak güzel bi baslangic olacak. Baska bi sehirin Traminda isten cikmis eve dogru yol aliyorum; insan sevmedigi seylere ne kadar cabuk adapte oluyor; ne cabuk cöküyor karanlik mutsuzluktan hallice insanin icine. Hic düsündügünüz olur mu; durdugunuz yerin veya oldugunuz noktanin yanlis oldugunu. Peki ya bu bütün hayatiniza yayilirsa ? Varolussal sorunlar yetmezmis gibi sistemin icinde ki sorunlar üstüne eklenince hicbirseye cevap bulamiyorum. Gerci cevaplar bi isime yarayacak mi emin degilim. Hayatta öyle dönüsler var ki tam risk alinasi; hani ya dönersin ya tepetakla... Hayatta hersey griyken bazi seylerin siyah beyaz olmasi ve daha cok siyah olmasi güzel. Belki psikolojik rahatsizligim vardir belki de normalimdir; tanilarin ne önemi var ki bosluklari dolduramadiktan sonra. Cep telefonun otomatik düzeltmesi bile bosluktan sonra viski öneriyorsa yoktur fazla söylenecek sey. Bi duble Laphroaig alirim; buzsuz olsun.