Bir Avuçtuk...

Bir yanım arabeskti hep,
Ayrılığın arabeskini severim ben...
Sevdanın kibirlisini...
Kırmızısına kanımın karışmadığı gülü neyleyim ...
Bir yanım umursamazdı hep,
Kalışların o umursamaz görüntüsünü severim ben...
Siyah beyaz bir mahalle kavesinden çıkmayım,
Üstüme birincinin dumanı sinmiş,
Buram buram hasret kokuyorum...
Eski ahşap radyolarda,
İbrahimi hülyayı dinlerdik,
Ve gözlerimizde,
Meşhur türk filmleri...
Ağır çekimde birbirimize koşmak nasip olmadı hiçbirimize,
Biz hep ağır çekimde ters taraflara koştuk...
Tek marka gazoz vardı ,
Tek bakkalımız...
Ve tek kadın vardı benim için...
Şimdi gazozlar çeşit çeşit,
Bakkala abi sıfatı yakışmıyor,
Sana aşk sıfatı...
Kirli suratımın altında ki tebessüm,
O gazozu kazanmış olmanın vazgeçilmez tadı,
Şimdi hiçbiri yok,
Suratım temiz,
Ve tebessümde kirlerle birlikte gitmiş...
Karanlıkta içtiğimiz cigaralar gelir aklıma,
Kor uçlu cigaralarımız,
Gözlerinde parlar ,
Anlarım ki mutlusun...
Şimdi cigaralar bile parlamıyor gözlerinde...
Senli karanlıklarda yok üstelik..
İbrahim abinin şiirlerini dinlerdik,
Sanki ilk öğrendiğimiz kelimelerimizmiş gibi...
Sanki bütün sevdalar o şiirlerden ibaretti...
Bir avuçtuk o zamanlar,
Bir avuç sevdaydı bizim ki ,
Ve bir avuç mutluluk....


Şiirin ilham kaynağı aşağıdaki şiir olmuştur...

Kabus

Bir gecede bir milyon kabus...  Yinede her uyanışımdan sonra inatla tekrar uyudum... Bir gecede sadece bir insana dair bir milyon kabus görülebilir mi , görülüyormuş.
Bugüne güzel ve mutlu uyanmadım açıkçası...
Hatta umursanmadığıma o kadar emin oldum ki sabah sabah..
İşte öyle ....

İnançsız

Şarkılarla sevişmek,

Sensizlikle sevişmenin ilk adımıdır... 

Karanlığı okşamak ,

Tenini özlemektir aslında... 

Her saatin tıkırdayışında,

Ömrümden,

Yeni bir sen eksilişini anlamak..

Nice işkenceler icat etmişselerde insanlar,

Bir saat kadar olamamışlar... 

İçkiye günah demişler,

Sevmeye sevap..

Ve sevişmek yine günah... 

Şimdi seninle sevişmelerimize içerken,

Korkmadığım tek şey ölüm oluyor... 

Ve ben seninle sevişmenin günah olduğu ,

Bir cennet düşünemiyorum... 

Ve sen gidiyorsun,

Şimdi sen giderken,

Korkusuz bir hiç doğuyor...

Unutma 2 inin yanına 2 koymasaydın 4 olmazdı, 

Olmayan bir 4 oluyorum şimdi...

Ve günahsız kalan bir inançsız...

Bütün inançlarını sende bırakan,

Bir inançsız... 

Gecenin Şarkısı...

Gecenin şarkısının adı : Zakkum-Anlıyorsun ( Anlıyor musun ?)


Kokusu mu sinmis yastigina, uykuna gem vurmus
Arzusu mu dinmis yoklugunda, gozlerine perde dusmus
Gizlice akan gozyasinda, yanaklarin suyunu cekmis
Şarkısı mi bitmis kulaklarinda, gece yarisini coktan gecmis


Anliyorsun bitecek
Gozlerin renkten dusecek
Sancilarin, henuz bir bebek
Gitgide buyuyecek

Biliyorsun bitecek
Gozlerin yorgun dusecek
Yanlizlik, henuz bir bebek
Gunden gune buyuyecek

Bir mavi bisiklet mi kalmis, cocukluk ruyasinda
Baska renk mi duslemis kalbin, kirmizi odasinda

Erkek Olmak...

Bugün erkek olmanın en boktan yanlarından birini daha gördüm..
Erkekler ağlamaz demişler ağlamadık çoğu zaman.
Erkeksin sahiplenmelisin sevdiğini. Erkeksin daha çok sevmelisin. Bir kadına oranla daha çok.

-Kadınlar tanıdım çoğunu sevdim, aşklarımda oldu hemde uğruna ölebileceğim aşklar ... - Alıntı


Bugün bütün kırgınlıklarımı bir köşeye atıp kendimden fedakarlık etmeye karar vermiştim. Ve yaptımda bunu . Neşeli tavırlarımla herşeyi alttan alabilirdim. Güzel bir aşkın üstüne yepyeni mükemmel bir aşk yaratmaktı amacım. Yapabilirdim...
Tek bir adım yeterdi hepsini yapmaya..
Ama o terse doğru tek bir adım bütün hevesinizi kırmaya yetiyor. Ve içinizde ki bütün kırgınlıkları su yüzüne çıkarmaya...

Erkeksin sen , terkedilmek senin kaderin. Evet bir erkekseniz terketmek istemezsiniz. Birde çok seviyorsanız işte o zaman hiç terketmek istemezsiniz..
Bütün terkedilmişliklere inat bugün terkeden benim...
Çaba göstermeyi seven vazgeçmeyi bilmeyen bir insanın vazgeçmişliği bu.
Sebebiyse açık ...
Her sevgi sözcüğünüzde biraz daha kırıyorsa karşınızda ki kişi sizi kaçmalısınız , ona değer veriyorsanız kaçmalısınız.
Çünkü siz kırıldıkça kırma potansiyeliniz o kadar artar.
Ve neyse ki benim derdim sevgilim olsun derdi değil. Zaten öyle olsa herşey bir kulağımdan girer bir kulağımdan çıkardı ve onunla böyle yaşarken öte yandan günümü gün ederdim.
Ama işin içinde erkeklik ve aşk olunca işler öyle yürümüyor.
Bir kelimesi gününüzü bitirebiliyor veya sizin suratınızda silinmesi imkansız mutluluklar yaratabiliyor.

-Darağacına benzer aşk, bir düğümü eksik attın mı taşımaz seni daha fazla ... - B.V.

Ölüm'üm

Bu MÜZİĞİ dinlerken sanki bütün yaralarım konuşup anlaşıp hep birlikte açılmaya başladılar...

Ve gözleriminin önüne tek bir sahne gelmeye başladı...

Beyaz duvar ve fayanslarla döşenmiş az eşyalı geniş bir salonda duvara dayanmış yerde oturuyorum.. Sağ elim sol göğsümün altından akan kanları durdurmaya çalışıyor.
Saçlarım orta kısalıkta hafif yağlanmış, gözlerimde ki boş bakışı suratımdaki boş ifade tamamlıyor..
Müziğin ritmiyle kan akıyor bedenimden..
Oracıkta yalnız ölüyorum.. Evet -yorum, zamana yayılıyor.. 3 dakikalık bir müzik ömrüme yayılıyor..
Akan kırmızı kan yerin o soğuk beyazlığını canlandırıyor. Ölmeden önce ilk defa bir işe yaramış gibi hissediyorum kendimi.
Arada kafamı dahada dayamaya çalışıyorum duvara , sanki vurmak istercesine.. İster istemez gözlerim tavana değiyor. Hafif aralık ağzım biraz yamuluyor , tebessüm ediyorum sanırım.
Tuttuklarım, bıraktıklarım hepsi özgür.
Son nefeslerimi birtek ben duyuyorum. Ve sanki kelimeler tükenmiş kendime söyleyecek hiçbirşeyim yok. Öylece sessiz ve sakinim . Bir sigara bile yok yanımda. Belki bırakmışım belkide sigara içmeye değecek hiçbirşey yok..
Hayatta betimleyebileceğim son şeyler beyaz duvarlar beyaz fayanslar ve kendi silüetim oluyor. Karşımda ayna olmamasına rağmen görebiliyorum kendimi ..
Sanırım ruhum ve bedenim yavaş yavaş ayrılıyorlar..
Mutlu bir hayat varmışta mutlu bir ölüm yokmuş gibi yaşayıp durduktan sonra bu huzur dolu anda duygularım en büyük evrimlerini geçiriyorlar. Belkide son evrimleri.. Tek merak ettiğim şey onlarında benimle birlikte ölüp ölmeyeceği.. Sabırsızlanmama gerek yok , birazdan hepsini öğreneceğim ..
Çocukluğum geliyor aklıma , geleceğe doğru emeklemeye başlayıp sabırsızlanıp ayağa kalkarak koşmaya başladığım çocukluğum..
Neydi acelen diyorum kendime... Sevdiğim insanları düşünüyorum , bana can veren ailemi beni yücelten insanları.. Ve uğruna acılar çektiklerimi .. Şimdi hiçbiri yoklar .. Belki en iyisi böylesi.. Hayalimde ki gibi ölüyorum.. Soğuk bir evde yapayalnız.
Son hatıralarımdan kalan şeylerde özleyeceğim birşey olmuyor.. İyi tarafından bakıyorum. Hayatta hep yapmamız gerektiği gibi.. Hayata dair bir çok aptal alışkanlıklarım var .. Gideceğim yerde ihtiyacım olmayacak. Acaba onlardan kolayca kurtulabilecekmiyim...
Dilim dudaklarıma değiyor .. Susadığım geliyor aklıma , oysa susadığım o kadar çok şey var ki...
Nefret ettiğim birini dövüp akıtacağım kana susuyorum , ailemin bana sonsuz sevgisi ve desteğine susuyorum.. Sevdiğim kadınların kalplerine susuyorum , kendi gibi davranmayan insanlara küfretmeye susuyorum..
Ve bu susamak duygusuda az sonra sona erecek...
Öptüğüm dudakların bana soğuması gibi bu bedende bana soğuyacak..
Beyaz gömleğim artık beyaz olarak betimlenemez halde...
Artık tebessümüm biraz daha sesli hale geliyor..
Kulaklarımda bu şarkının puslu sesi hazırlanıyorum bir adım öteye..
Kana bulanmış sağ elimi kaldırıp bakıyorum ona , üzerinde ki çizgilere bir anlam yüklemek istiyorum ama olmuyor yapamıyorum..
Kendi anlamımı yitirirken son birkez birşeylere anlam kazandırmak istiyorum , olmuyor...
Sol kolum yavaşca yana düşüyor.. Sağ elim sol yanımda ki yaranın üstüne..
Beynime itaat eden bedenim sonunda özgürlüğüne kavuşuyor.. Ve onun terkettiği tek şey ruhum olurken, benim bıraktığım son miras beyazın üstüne kırmızı lekeler..
Hayalimdeki gibi yalnız öldüm ,
Bedenim yok ama kulağımda hala o son müzik çınlıyor ve yara hala açık...
Anladım ki ruhta kan bitmiyor..
Ölüşümün hikayesiydi bu..
Ve bu hikayenin diğer hikayelerden tek bir farkı var ,
O da kimseye anlatamayacak olmam....

Sevdim çok sevdim dırırım

Tarken daha Tarken değildi lan o zamanlar... Hatunlar tarkeen diye bayılmıyolardı falan. Yabancı turistler muah muah demiyodu. Evet geçmişte şöyle bi yuvarlanıp geri geldiyseniz konumuzun bunlarla alakası olmadığını söyleyeceğim..
Sinirlerim gerildi , bundan dolayı yavşak yavşak yazıyorum.
Hem gülelim hem içelim hesabı..

Sometimes çok seversiniz, işte bu sometimeslarda sevginiz için gösterdiğiniz çaba karşılığında alacağınız şey koca bir nah olur. Evet lan nah ..
Nah= Baş parmağın işaret parmağı ve ortak parmak arasından geçerek bütün elin yumruk haline getirilmiş hali..

Bu nah hareketini kaldırabilirsiniz belki ama bide böyle kolu dilleyip şapırt diye patlatırlarsa işte o zaman kaldırması zor olur. Hadi onuda kaldırdınız bu sefer oynar başlı bilek icat ederler.. Ulan sallanan nah mı olurmuş , oluyor; maalesef.. Yeni icat edilecek nahlar için şimdiden gelecek nesillerimize sabır diliyorum.

Neyse neyse ...
Size şimdi sorum şu ;
Bir hayal edin .. Birini çok seviyorsunuz ve onun için her zorluğu aşmaya hazırsınız ..
Peki ya sevdiğiniz kişi sizi herkesi alttan aldığı kadar alttan alıyorsa ,
Ve size sadece herkese güvenebildiği kadar güvenebiliyorsa ...

Bişey abla vardı neydi lan o. Hani herkes derdini anlatıyodu falan unuttum bak. Bende öyleydim bir zamanlar. O yüzden şimdi ablanın abi formatında biraz bilinçlenip müritlerime akıl vermem lazım...
Akıl paylaştıkça çoğalan birşey olduğundan paylaşalım diye buraya yazıverdim.

Keşke sevdiğinizin yarısı kadar sevilseniz değil mi... Evet dediğinizi duyar gibiyim. Belki seviliyorsunuzdur ama sevgi o kişiler için en ön planda olmayabilir. Kimseyi suçlayamayız..

Bu ŞARKI  pazar sevişgenmeyenlerine gelsin ...