Bırakmak...

Eminönünde vapurlu bir deniz manzarasında bırakmak herşeyi... Aslında sigarayı bırakmanın ilk adımları bugünün hikayesi... Düşünsenize 8 senedir müptelası olduğunuz şeyi bırakmayı.. Eski sevgilileri bile bir çırpıda silemiyor insan , ki onları silemezken ki en büyük dert ortağını nasıl silsin... Birde üstüne istanbul günü... Hasret dolu insanları taşıyan bacasında duman duman sigaralar tüten adalar vapuru, gelde içme şimdi.. İçiyor insan inatla bıraktım diyerek..Bu kadarı sayılmaz tabi, bıraktı sayılır hala; e sonuçta bu kadarıda irade ister.. Düşünsenize bir eski sevgilileri , tek tükte olsa getirmez mi insan aklına ; bizimkiside öyle işte yarım yamalak dudak triyakiliği... Sigarayı bırakmak mı bu istanbulu mu içindekilerle pek bilemedim tabi... Her yeni mimikte başkalarını taşırken dudaklar aynı hasrete uzanmış, ama yinede aynı kelimeyi söylüyor " Bırakıyorum "...