Istanbul'a son gidisimin üstünden 2 sene gecmis olmasina ragmen bu gidisimde anladim ki, hic özlememisim Istanbul'u. Birbirini kafasinda bitirmis iki insan gibiyiz artik; tatli anilarimizi kötü anilara kaptirmamak icin arasira görüsüp hayatimiza tatli tatli devam edecegiz. Sicak saclarini 29 ceken subatlarda sürecegim yüregime sadece.
Biz büyüdükte kirlendi dünya kivaminda miyiz yoksa kirli dünyalar jenerasyonuna mi denk geldik bilmiyorum...
Hani dünya bize dönüyordu; biz kaybediyorduk !? Koronanin tavana vurdugu zamanlarda insanlarin birlik beraberlik icine girecegini düsünürken bile insanoglunun egosunun siniri olmadigini en yakinimdakilerden bazilari ögretti bana. 2019dan bu yana hayatimdan tamamen cikan insan sayisi 4 e yükseldi. Öyle siradan insanlar da degil hani; 3 ü son 33 yilimi paylastigim ve digeri ise son 7 yilimin neredeyse 24 saatini paylastigim bir insan.
Ne alev almis bir kibrit kavusur barutunun heyecanina ne de kalan gidenlerin yanina. Eskisi gibi olmayacak benin yanina eskisi gibi olmayacak sizleri koyuyorum. Gelin biz yeni olalim belki biraz yalniz belki biraz dargin belki biraz yorgun ama dikdip yepyeni .
Size bu zorlu 2020 nin sonunda yepyeni bir siz yepyeni bir 2021 diliyorum. Öperdim gözlerinizden ama social distance matters; o yüzden öpüyorum dirseklerinizden. Adios muchacos.
Gitmeden yazinin sarkisini unutmayalim bence:
Eskilerden kalma racon devam etsin : Tik Tik
