Pencere

Penceremin iki yani ,
Öteki tarafi sen kokuyor,
Üstünde bugu ,
Ruhum sehvete düsüyor...
Yapraklar agir , düsüyorlar gözlerime ,
Soluyorum seni iki kapidan..
Mürekkeplerle sen yazdigim aklimi ,
Keseliyorum saganak yagmurlarda...
Akil isi degil ,
kabuksuz bir kaplumbaga olup,
Seviyorum ,
Ilk baharin ilk poleni gibi..

Cift kisilik

Kalabalik sahnelere tek kisilik oyunlar sigdirisimin hikayesi bu..
Gözyasiyla karisik tebessümlü, trajikomik ironik..
Her tecrübede yalnizlasmayi ögrenmek ,
Evet acilar olgunlastiriyor insani ...
1'den fazlasinin arasinda doguyor
Insan , hayvan , ruh ne istersen...
O cok kisilik kalabalik rahat koltuklardan,
Elektrikli sandalyeye giden bir yol bu...
Öyle merakli seyircilerde yok üstelik...
Birde akil denen bir böcek koymuslar üstümüze,
Kandirmis bizi tek kisi icinde cift kisilik...
Oynarken bu hayallerle,
Cift kisilik yataklarda yalniz yatan yalnizligima asik oldum ben..
Paylasirken herseyi sizofrenik bir senle ,
Tek kisilik bir sandalyede buldu son,
Umarim hissetmemissindir...