Hayatın p-içinden

Öyle arada abuk arzularla sınırları aşmak gerekir ... Hayatı tatmak amaçlı tabi , yoksa bokunu çıkarmak amacı gütmüyoruz bu arzularda...
En az 2 olmak üzere hafif alkollü bünye deneyimizin olmazsa olmazı.. Ve tabi 2010 İstanbul'unun gecesi olmasıda şart... Nasıl bir zihniyettir ki koskoca avcılarda yaklaşık  6-7 km boyunca bir tekel bayii canlılık belirtisi göstermesin.. Sırf bu sebepten yine iktidara sövesim geldi , neyse...
İşte o kadar yürüyüp tekel bayiini bulunca çöldeki kutup ayısından kaçabilmiş bedevinin surat ifadesini sahipleniyorsun.. Hele birde buz gibi birayı görünce orgazm olamamış kutup ayısının yakamadığı sigarayı yakıyorsun... Tabi bide o biraları aldıktan sonra geri dönüş yolunda sigara almadığımızı farketmek , ne kadar kaçarsan kaç sonun kaçınılmazdır klişesini hayatımıza soktu ... Neyse ki polis çevirdi ve ümitlendik acaba şansımız dönüyor mu diye... Üstümüzü arayan polisin bizde üstünü aradık laflarla; tabi sigarası var mı ki acaba.. Yokmuş üzüldük, kendimize mi üzülelim polis agabeylere mi bilemedim... Sigarasız alkol nasıl zor geçerse , gece devriyeside bi o kadar zor geçer kanımca..
Neyse ilk biralarımızı açtığımızda boğazımdan aşagıya akan o buz gibi bira mutluluğumu geri getirdi...3. yudumda elimden kayan bira şişesi dünyanın sonunun habercisi gibiydi.. Ağır çekimde yere düştü ve anında patladı... Üreticilere sesleniyorum: daha dayanıklı ve elden kaymayan şişe istiyoruz artık...
Öyle üzücü bir andı ki kelimelerle betimleyemeyeceğim ... Elma şekeri alınmış bir çocuk belkide bilemiycem şimdi...
2. biram olsada ilk göz ağrım bi başkaydı , yerini tutamadı...
Ve bu geceden sonra hayatın p-içinden öğrendiğim tek şey ... Hayat hep bir çöl ve kutup ayısı hep arkanda... Ya kaç yada zevk almaya bak..

Şizofrenik..

Şizofrenik seviyor insan hep... Düşünmeden, tartmadan bazense görmeden karşındakini ... Sevmeden yaşayamayanları ele alıyorum bu cümlelerimde... Ya da sevmekten korkanları... İnsanlar içinde yeni insanlar yaratıyoruz sevmek uğruna...
Kimbilir hangi orospuların içine prensesler hangi prenseslerin içine orospular sığdırıyoruz...
Neyse şizofrenik seviyor insan , küfürlerinden çiçekler yapıp prensesine sunuyor... Papatyalar sonbaharda açıyor ya , yapraklar hep sevmiyor sarı sarı ... Şizofrenik seviyor işte insan , sevmeyi seviyor sonunda öldürmeyi çıplak duygularıyla...

Tanrı öldürtür..

Şüpheyi her zaman şeytan  mı sokar insanın aklına , bazense tanrı .. Hep şeytan öldürtmez, merhamette bir yere kadar... Öldürmeli insan bazen gökkuşağında.. Hem usta yalanları yapanlar ,sanatkar seri katiller şeytandan çıkmıyordur değil mi ! O böyle bir yetenek veremez sanmıyorum... Ve Tanrı bazen öldürtürde, iyiliğin ve yaratıcılığın ışığında ...

Bir Replik

Jacob's Ladder filminden bir replik paylaşmak istedim..

"If you're frightened of dying, and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. If you've made your peace, then the devils are really angels, freeing you from the Earth. "



"Eğer ölmekten korkuyorsan ve hayata sarılıyorsan,hayatını almaya çalışan şeytanları görürsün. Ama kendinle barışırsan,o zaman şeytanlar gerçek bir melek olup seni bu dünyadan kurtarırlar."

Hayır...

Bugün hayır seçili zarfımızı sandığa attıktan sonra bi nebze rahatlamıştık ama sayımın açık ara farkla evet lehine gittiği şu dakikalarda rahatsızlığımızı geri kazandık.. Sorun sandıkta mı sandıkçıda mı hükümette mi halkta mı , kim bilir ... Ama bir kez daha belli oluyor ki  halkım özlemiş köleliği, kimisi hakkediyor da, kurunun yanında yaşta yanıyor ..
Neyse içimiz yinede rahat , uç noktalarda bu memleketin siyasetle elde edilemeyeceğini bir kez daha görecekler nede olsa... Raha uyu Paşam ; gençlerin daha ölmedi...

Kısa bir ara

Kısa bir ara vermiş gibi hissettim.. Ruh halim bozunmaya uğramış ; yazma özürlü kıvamına gelmişliğim var iki günlük... Normal , herzaman beyniyle duygularını aynı keseye sığdıramıyor insan.. Bazen insan sebepsiz dalgındır ya , hiçbişey yoktur aslında ; sadece düşünceli.. Komik yanı hiç birşey düşünüyordur , koca bir hiçbirşey... Pekte anlatılabilirliği yokmuş bunun . Zaten öyle herşey dökülememeli kağıda , Tanrı'da bunu düşünerek bedene dökmedi herşeyi ; sanırım ...

Y.Ş.: Eddie Vedder- Society

Y.Ş. = Yazının fon şarkısı

Bayram melankolisi

Bayramın ikinci günü evde oturmamalı insan... O yoğun ilk günden sonra pek bi ağır geliyor ; yalnızlık... Kapı her çalışında heyecanla irkiliyor insan , baktığında delikten şeker toplayan çocuklara içinden diyor : bize şeker uğramıyor... Ve telefon çalmıyor birinci gün kü kadar , bayram mesajları sekteye uğramış ...