Side effects

Sanırım caption herşeyi açıklıyor. Eskiden kadere hiç inanmazken şuan itibari ile bir sorgulama içerisine girmedim desem yalan olur. Acaba hayatımızda hiç seçim yapıyor muyuz ?! Yoksa herşey ufak tesadüflerin manipülasyonu mu ...
Denize attığınız taşın sıçrattığı tuzlu su buhar olup teninize yapışıyor; nemlendirici almaya giderken yolda gördüğünüz iş ilanına başvuru yapıyorsunuz ve orada çalışan o güzel kadın/erkekle aynı ortamda sık vakit geçirdiğinizden dolayı uzun süreli bir ilişkiye başlıyorsunuz. En başa dönersek taş atmak bir seçim gibi gözükebilir; taşı atmamış olma ihtimalimiz tabi ki var ama çok önemi var mı onu bilmiyorum.  Kendimize alternatif hayatlar çizebiliriz ama hepsinin yazılmış olma ihtimali beni geriyor; sizi bilmiyorum.
Aslında ben buraya capste yazan sözün şarkısı için gelmiştim.

'Our existence has serious side effects'

Katılmadan edemeyeceğim;

Hem seni zehirlemeden, 

Nükleer atıklarımla sevmeden, 

Gidemeyeceğim... 

And my therapist said

"We've evolved through a series of accidents."

Oysa o kadar yalnızdım ki,

Beni bir terapistle yakınlaştıracak,

Şizofreniye bile razıydım.

That's what my therapist said

We're alone in this wilderness

Ve yine susuyoruz. 

Mansik

Seni severdim ve sana rağmen. . .
Bugün 31 yıl sonra kendime manik depresif tanısını koydum. İnsan profesyonel olarak psikolog olmayınca kendi psikoloğu olabiliyormuş. Hep derim bu dünya amatörlerindir diye. Profesyoneller paranın yeşilinde boğulmuş ruhsuzlar ordusundan başka bir şey değildir.
Geçen hafta doğum günümdü benim; evet çok dikkatlisin 31 oldum. Adetten midir manik depresiflikten mi bilemiyorum ama her yıl doğum günümden sonra kendi kendime şartlar koyuyorum. Mesela bu senenin yeni şartı daha çok dışarı çıkmak ve daha çok gezmek. Bazen bu şartlara uymak için kendime çok sert davrandığım olsa da kimi zamanda yavşaklığımdan geçilmez.
Yine de bu sene iyi başladım diyebilirim. Daha 1 hafta geçmeden ufak bir Berlin trip gerçekleştirdim; gerçi bu gezmekten çok bizim götten bi arkadaşı ziyaret amacıylaydı. Rötar mötar derken 10 saatlik süper kahraman tadında yolculuktan sonra Berlin'de çok dolu 36 saat geçirdim. Şuan Aralık'ta ki solo Riga yolculuğumu beklerken gelecek hafta sonuna Amsterdam planı eklesem mi diye kafa patlatıyorum. Tabi ki Amsterdam'da solo.

It-solo, solo, everybody

Woop, woop, woop, woop, woop, woop, woop

Dedim ya manikim diye bu aralar ve bir o kadarda depresif. 

Zaman kaymasına uğramıştı,

Şakaklarını yumuşatan o iki,

Kalbinden aşağı yuvarlanan... 

Paralel dudakların arasında sıkışmıştı,

Yere bakan kısmı,

Murphy'nin aklında yatan...

Ve ben yine ters köşeye yatmıştım,

Ters ilişkiye ters bir bakış açısından.. 

Yalnız iyi utandık

Utanmaya alışkınız da aynı boku bin kere yemek nedir kardeşim. İyi ki Dünya'da çeşitlilik var; bütün Dünya'nın bizim Ülkemizin insanlarından ibaret olduğunu düşünsek intihara yatkınlık katsayımız artar. Boşuna dememişler sükunet altındır diye; e normal tabi götten çıkan gümüşü kim netsin.
Euro 2024 geyikleri gerdi beni bu kadar. Almanya'da yaşadığım doğrudur ama alaman falan değilim. Yine de vizyonları analarının iç çeperlerinden ötesini geçmeyen insanların sağda solda sosyal mecralarda yaptığı paylaşımlara gerildim. Her yerde fink atan 'Yes to racism' belden aşağı vurmaktan başka nedir bilemedim. Lan Mesut kim; yediği kaba tüküren kaprisleri yüzünden pezevengini değiştiren bir kevaşeden başkası değil. Bir demecin bir diğeriyle örtüşse eyvallah der geçeriz. Son zamanlarda yaptığın işte ki başarısızlıkla gündemde olduğun için gündem değiştirme, dikkat çekme oyunları bunlar. Sen zaten Atatürk'ün 'Ben sporcunun zeki, çevik ve ahlaklısını severim.' noktasına bile uyamıyorsun. Zeki ve ahlaklıyı zaten çok gördüm de, çevik bile değilsin.
Neyse siktir edelim şimdi bireyleri ve soralım kendimize kim daha ırkçı diye. Wtf birader; gerçekten ırkçılık dediğin şey bizim ülkede çok daha üst seviyede. Zaten içinde binlerce bölünme yaşamış bir ülke olarak aksini iddaa etmek zor.
Neden Türkiye Euro 2024'e seçilmesine cevap :
- Taciz olayları almış başını gidiyor.(Özellikle turiste)
- Turistik fiyatlandırma zaten malum.
- Can güvenliği ayaklar altında.
- Terör olaylarına karşı istihbarat epey zayıf.
- OHAL'den taze çıkmışsın.
- Diplomatik olarak dostumun dostu, dostumun düşmanı  ne olursan sikimde değil düşmanımdır modu.
- Basın özgürlüğünün üstüne basılmış olması.
- Bilimum seviyeye ulaşmış yasaklar : Paypal, Booking vb.
- Alkol kullanımının birçok şekilde sınırlandırılmaya çalışması.
- İnsanların diğer insanlara saygısının olmaması.

Bu liste böyle uzayıp gider de uzatasım yok.
Keşke artık şu çuvaldızı kendimize batırsak hatta götümüze soksak. Yanlış anlamayın lan en çok biz çekiyoruz bu çileyi; yeri geldiğinde en milliyetçi de biziz. Gururla giymek istiyoruz Vatanımızı ruhumuzun üstüne ve göğsümüzü gere gere sokaklarda dolaşmayı. Ama sonuç hep hüsran; boynumuz bükülüyor sizin gibi amipler yüzünden ve utanıyoruz biz içten içe de değil artık.

Tahoe esintisi

İnsana eser bazen; nerden veya neden estiği belli olmayan bir esinti; belki Tanrı'nın nefesi belki de bağırsaklarında biriken hevesi. Böyle düşününce insan kendini micro service gibi hissediyor. Her arzumuz için bir insan olsaydı; oh be. Mesela Tanrı cinsel dürtüleri için Johhny Sins'i görevlendirmiş gibi. İyice cıvıttım yine. Oysa ben gayet duygusal nedenlerle gelmiştim buraya.
Geçen Pazar gecesi havanın yağmurlu olmasından mıdır yoksa benim hormonlarımın ıslaklığından mıdır bilinmez içimde ki dürtü beni 'City of Angels' filmini izlemeye itti. Ki ben öyle böyle sevmezdim bu filmi ve filmin soundtrack'ini . Bana göre film ve soundtrack uyumu olarak değerlendirirsek still the best diyebilirim.
Nicholas Cage ve Meg Ryan gerçekten sevdiğim iki oyuncu bu filmde o kadar doğal bir şekilde uyumlular ki anlatmak imkansız. Film 20 yıl önce 1998 yılında piyasaya çıktığında 11 yaşında bir velet olarak sinemasına gitmiş olma ihtimalim yok. Tahminimce ben filmi 15-16  yaşında izlemiş olmalıyım. Tabi ki o zamanlarda yaptığı etkiyi yapamadı üstümde. Nedenini sormayın, çünkü ben de bilmiyorum.
Filmde özlediğim şeyler ise şöyle ; gözlerin ne kadar etkili olduğu, Ernest Hemingway'in müthiş betimlemeleri, bazı hislerin ne kadar küçümsendiği ve tabiki çılgın zamanlarda yaşamanın bize düşmemiş olması . Ve tabi Tahoe gölünün güzelliği.
Ve tabi ki Iris.

When everything feels like the movies

Yeah, you bleed just to know, you're alive

I am f*ckin awesome

I am f*ckin awesome but still mind matters   ...
Önermelerimin yanlış olduğuna siz dahil pek az insan şahit olmuştur ve bu önerme de bunlardan sadece biri. Çok boşvermişliğim olsa da abuk subuk şeylere adanmışlığım çok üst seviyelerde.
Türkiye de üniversite okuduğum dönemlerde metalci kankanın da desteğiyle baya bir black ve death metal dinler olmuştum. Bir çoğunu öyle ağzımı şapırdatarak dinlesem de aralarında böğüre böğüre dinlediklerim de vardı. Aradan on sene geçince  hatırlaması pek kolay olmadı tabi. Bizim büronun kimyasal kokan klozetine oturunca aklıma gelen dark kelimesiyle kafamda tranla ilgili bişeyler dönmeye başladı. Hadi google amca höpürt diye buldu grubu da şarkının adı hakkında en ufak bir ipucu yok. Tabi ben beni bildiğimden patlamadılar ensemi ve görsel hafızama güvenerek Dark Tranquility'nin bütün albüm ve şarkı listelerini açtım. 2010 yılından önce çıkmış bütün albümlerin şarkı isimlerine göz gezdirdim; tam hiçbiri değil lan bunların derken onunla göz göze geldim. Hani hiç görmediğin bi yabancıyı tanıdığın hissi vardır ya içinde. Ufacık bir an göz göze gelirsiniz ve hassiktir dersiniz; işte bizim ki de aynen öyle oldu.
Yani sizin anlayacağınız işin özeti :
Mind matters ...

Gitmek

Zıt kavramlar birbirlerini yaratır; hiç kimse kalmasaydı gidenler de olmazdı. Bütün kavramları ele alamayacağım maalesef; bugün gıtmek ve kalmak arasına hamak gereceğim. Beklentinizin aksine ilişkisel gitmekler değil konumuz.

Nevada'nın Mojave çölünde son hız giden o sarı otobüsün içinde en arka camdan dışarı baktığınızda göreceğiniz tek şey toz toprak; bu önermeyle ne kadar kal diyor gibi gözüksemde aslında diyemiyorum. Çünkü çölün ortasında zaman bizi kelimenin tam anlamıyla tüketir. Zaman aslında Güneş'in kız kardeşi susuzluğun amca oğlu ve benimse fuck buddy'imdir. Demem o ki asıl önemli olan eylem değil eylemin içinde ki detaylar. Nasıl gittiğinin önemi yok giden gitmiştir gibi beylik sözler edenler toplumsal ihtiyaç kredisi çekme eyleminde bulunanlardır. Gitmek kaçınılmaz bir eylem; o yüzden herşeyden çok asıl önemli olan nasıl gittiğinizdir. Arkasına bakmadan gitmek, üstüne basıp gitmek, gözü arkada gitmek, sözü arkada gitmek, siki elinde gitmek, kalbi elinde gitmek , midesi ağzında gitmek, topukları götünde gitmek, gözü yaşlı gitmek vs vs. 

Oysa zamana yaymalı gitmeyi; geçmişin zehirli dikenlerini hissede hissede  yavaş yavaş çıkartmalı tenimizden. 

Benim hayalimde ki gitmekse şöyle aslında: 

Siyah Mustang Eleanor'uma atlayıp 1. viteste bağıran hayallerimin sesini 5.vitese alarak anında kısıp kanımda ki zehirden yaptığım o alkol şişesini ağzıma dayayarak Death Valley'e son gaz basmak. 

Source of images: https://www.deviantart.com/ivanandreevich/art/Mojave-Desert-160397001

https://www.deviantart.com/nymphantom/art/mustang-WonB-326603045

Keko

Arada öyle egzantirik kelimeler kullansam da ben çok cafcaflı biri değilim. Buralarda edebi takıldığıma bakmayın; gerçek hayatta bazı anları saymazsak gayet tek düzeyı düze düze konuşurum; erkek ortamında ağzımdan argo eksik olmazken bir bayan olunca şıp olurum bi güzel. Herşeye rağmen dilime pelesenk olmuş o müthiş pezevenk kelime 'Keko'. Bizim ailenin vazgeçilmezlerinden biri desem yalan olmaz sanırım. Kelimenin anlamı hakkında pek bi bilgim olmasa da bizim için 'şaban, ufaktan aptal' ın yumuşatılmış versiyonudur . Çok severiz. Keko musun biradeer..

Ben de bunu kendime soruyordum az önce. Ulan ben Oğuzhan Koç , İdo tatlıses , Çağatay Akman falan dinliyorum. O değil Ediz bile dinledim laan. (Yanına yanına al beni yanına )
Kendime soruyorum keko muyum lan ben.

Reklam arası:
Bizim iş arkadaşlarından biri elinde ufak bi çamaşır leğeniyle geldi çocuklar gibi sevinerek eski kağıt çöp kutusu buldum dedi. Evet çok abzürt.

Neyse ben soracağımı sordum ve kaçıyorum. Aslında benim keko olduğumu en çok belli eden şarkı ise İsmail Yk dinlemiş olmamdır Nokta. Kimse bozulmasın; bu bir özeleştiri yazısıdır. Sizin dinliyor olmanız keko olmanıza neden olmaz bu denklem sadece benim için geçerli.