Tanimiyorum...

Ne itti beni suan yazmaya bilmiyorum. Hesapsiz bir yazi bu..
Agzimda yanmak icin bekleyen sigara; gercek aski bekleyen sizler gibi ...
Sol yanimda beyazlara bakan bir pencere; ve tabi yankilaniyor bir sarki arka planda...

Nereye gittigimi bilmeden yürümenin tadini cikariyorum sandalyemin üzerinde...
Hem akreple yelkovan degil tikleyen; kalbimden baskasi degil..
Tutup yakasindan acelen ne diye sorasim var ,
Ama var olan seylerdende kacasim var..
Hem hesapsiz bir yazida pek yakisiksiz kalir hesap sormak..

Bir komsum varsa, ki vardir ; tanimiyorum..
Birini seviyorsam, ki seviyorumdur ;tanimiyorum...
Bir ben varsam, ki varimdir ; tanimiyorum..
Ve bir gün öleceksem , ki ölecegim; o beni tanisin ..

Karin üstünde yürünmeyip emeklenen , yagmurda semsiyesiz dolasan insanlarin oldugu bir dünya istesem cokmu sey istemis olurdum ?
Veya gülümsemeyi bilen insanlarin oldugu bir dünya..

Bir Baba nasihati ; (babama sonsuz sevgi ve saygilar)
Birini seviyorsan ona onu sevdigini söyle yada güzel oldugunu düsünüyorsan güzel oldugunu söyle ; sana her nasil tepki verirse versin mutlu olacaktir...